Cukinia (czasami nazywana również kabaczkiem) pochodzi z rodziny dyniowatych. Młode warzywo z wyglądu przypomina ogórek. Gdy dojrzeje, osiąga długość nawet 40 centymetrów i waży do 3 kilogramów.

 

Cukinię można spożywać na surowo (w sałatkach), gotowaną, duszoną, pieczoną, a także smażoną. Najlepsze w smaku są owoce lekko niedojrzałe. Można je zacząć zbierać, gdy osiągną zaledwie 10 centymetrów długości, jednak najczęściej czeka się do momentu, gdy będą przynajmniej dwa razy większe. Trzeba jednak pamiętać, że w środku nie powinny się zdążyć wykształcić gniazda nasienne, które nie nadają się do spożycia.

Reklama

 

Właściwości

Istnieje kilka odmian cukinii – ciemnozielone, żółte lub pasiaste. Wszystkie zawierają białko, węglowodany, błonnik, fosfor i wapń. Warzywa te mają także w składzie witaminy A, C, K i z grupy B. W prawie 90 procentach cukinia składa się z wody, dlatego jest niskokaloryczna (15 kcal w 100 g) i doskonała dla osób na diecie oraz tych o delikatnym żołądku (jest lekkostrawna). Posiada również właściwości odkwaszające, pomaga więc cierpiącym z powodu zgagi czy refluksu.

Jest też warzywem „bezpiecznym”, wolnym od metali ciężkich, których nie absorbuje w tak dużym stopniu, jak niektóre inne rośliny. Sprzyja przemianie materii.