Maleńkie uzdrowisko w dolinie Nysy Kłodzkiej wciśnięte między zalesione grzbiety Gór Bystrzyckich wygląda jakby ktoś celowo schował je przed cywilizacją. I takiego właśnie klimatu można tu doświadczyć. Będąc tu, ma się wrażenie, że czas zatrzymał się kilkadziesiąt lat wcześniej.

Według najstarszych zapisów – Długopole powstało na miejscu osady o nazwie Łęgowice, która zaopatrywała pobliską Bystrzycę Kłodzką w siano. W połowie XVI w. rozpoczęto prace wykopaliskowe, mające na celu poszukiwanie złota, ale znaleziono ałun (uwodniony siarczan glinowo-potasowy o szerokich zastosowaniach, m.in. w farbiarstwie i lecznictwie). Odkrycie wód żelazistych miało miejsce w 1563 r., w trakcie zawału w jednej z kopalnianych sztolni ałunu. Źródło ujęto najpierw w drewniane, a potem kamienne koryto, od którego ponoć nie sposób było odpędzić bydło.

Uzdrowisko rozwinęło się przy znacznie starszej wsi Długopole Dolne. W 1798 r. miejscowość nosiła już nazwę Bad Langenau, ale wodę ze źródła Emilia ujęto dopiero 9 lat później. Po kupieniu zdroju przez Bystrzycę Kłodzką w 1817 r. stanął pierwszy drewniany dom zdrojowy z 18 łazienkami, następnie pijalnia i murowany dom zdrojowy. Wykorzystanie wód zwiększyło się po przeprowadzeniu badań przez dr. Oehmba i przejęciu miejscowości w 1839 r. przez dr. Juliusa Hancke z Wrocławia. To on założył Park Zdrojowy i zbudował nową pijalnię w stylu neogotyckim oraz nowe łazienki. Mimo że Długopole nazywano Śląskim Marienbadem (mariańskimi łaźniami), uzdrowisko nie stało się tak popularne jak inne na ziemi kłodzkiej i należy do najmniejszych w tym regionie.

Główną ozdobą miejscowości jest Park Zdrojowy z XIX w. z pięknymi okazami starych drzew. Eksploatowane są trzy źródła szczaw alkalicznych: Emilia, Kazimierz i Renata. Zaplecze to kilka domów wczasowych, cztery uzdrowiska oraz Zakład Przyrodoleczniczy Karol. Cennym zabytkiem jest XV-wieczny kościół farny św.św. Piotra i Pawła. Na skraju lasu, przy dróżce do stacji kolejowej wznosi się kamienno-ceglany poewangelicki kościół z 1893 r., który kilka lat temu adaptowano na dom mieszkalny i kawiarnię, a wizyta tam to niezapomniane wrażenie.

Centrum życia towarzyskiego w uzdrowiskowej wiosce mieści się w knajpie Pod Kasztanem. Na honorowym miejscu, nad barem, można podziwiać sportowe trofea amatorskiego klubu siatkówki (ulubionej dyscypliny tubylców). Kuracjusze, którzy szukają lokalu z mniejszym stężeniem papierosowego dymu, powinni wybrać przyjemną kawiarnię Zdrojową (w drewnianym budynku z 1850 r.).

Długopole to nie tylko zdrój, to także dwie wsie typowo rolnicze. W Długopolu Górnym zlokalizowane są dwa dworki: późnobarokowy (1784 r.) i empirowy (1807 r.). Nieopodal, w przysiółku Wyszęcin, dobrze zachowało się średniowieczne grodzisko z przełomu X i XI w. Długopole i okolice jest świetnym miejscem do uprawiania turystyki górskiej, teren jest urozmaicony krajobrazowo, obfituje w liczne wzniesienia, podjazdy, zakręty, itp., a drogi są w miarę dobre i rzadko widzi się tutaj samochód. Przez Długopole przechodzi główny szlak sudecki im. M. Orłowicza – Świeradów Zdrój–Paczków.

 

Tu się leczy...

• CHOROBY PRZEWODU POKARMOWEGO (M.IN. WĄTROBY I TRZUSTKI)

• CHOROBY UKŁADU KRĄŻENIA (M.IN. NADCIŚNIENIE I MIAŻDŻYCĘ TĘTNIC).

• CHOROBY UKŁADU PRZEMIANY MATERII (M.IN. CUKRZYCĘ I OTYŁOŚĆ)

• CHOROBY NARZĄDÓW RUCHU (ZWYRODNIENIOWE I POURAZOWE)

 

Zabiegi sanatoryjne:

• HYDROTERAPEUTYCZNE (kąpiele mineralne, kwasowęglowe, suche kąpiele gazowe CO2, natryski wodolecznicze)

• BOROWINOWE (okłady pełne i częściowe, fasony, tampony, kąpiele)

• ELEKTROLECZNICZE (diatermia krótkofalowa)

• ŚWIATŁOLECZNICZE

• MAGNETOTERAPIA (magnetotron)

• INHALACJE

• KRIOTERAPIA

• KINEZYTERAPIA (gimnastyka indywidualna i zbiorowa)

• MECHANOTERAPIA (masaż suchy klasyczny i segmentarny)

• FITOTERAPIA (ziołolecznictwo)

• KRENOTERAPIA (kuracja pitna)

 

Najbardziej interesujące zabiegi:

Suche kąpiele gazowe CO2 są specjalnością uzdrowiska w Długopolu. Szczególnie że dwutlenek węgla jest pozyskiwany z lokalnych źródeł wody mineralnej. Specyficzne działanie naturalnych kąpieli polega na przenikaniu CO2 przez skórę, rozszerzaniu naczyń włosowatych i tętniczych. W efekcie następuje przesunięcie krwi centralnej do układu obwodowego. Serce staje się przez to mniej obciążone, pracuje bardziej ekonomicznie, a krążenie obwodowe ulega znacznej poprawie. Zabieg wykorzystuje się głównie przy zaburzeniach krążenia w peryferyjnych naczyniach tętniczych, przy chorobach układu krążenia i schorzeniach reumatycznych.

 

Naturalne zasoby lecznicze

Do kuracji wykorzystuje się wodę mineralną z trzech źródeł: Emilia (0,08% szczawa słabo mineralizowana, radoczynna), Kazimierz (0,09% szczawa słabo mineralizowana, radoczynna) i Renata (0,12% szczawa wodoro-węglanowo-wapniowo-magnezowa, żelazista, radoczynna). Butelkuje się tu również smaczną wodę mineralną „Długopolanka”.

 

Atrakcje w okolicy

Międzygórze (9 km). Wieś wypoczynkowa i stacja klimatyczna w wąskiej i głębokiej dolinie Wilczki u podnóża masywu Śnieżnika. Historyczna osada drwali zakupiona w XVIII w. przez Mariannę Orańską, która przekształciła ją w letniskowe cudo. Charakterystyczna drewniana zabudowa w stylu tyrolskim i skandynawskim z przepięknymi rzeźbieniami, krużgankami, balkonikami i balustradami. Do ciekawszych obiektów w tym stylu należą domy wczasowe Gigant, budynek poczty oraz drewniany kościółek parafialny św. Józefa z połowy XVIII w. Na płn.-zach. od miejscowości – wzgórze Igliczna (845 m n.p.m.) z Sanktuarium Matki Boskiej Śnieżnej. W dolnej części miejscowości duża atrakcja przyrodnicza: wodospad Wilczki (woda spada z progu o wysokości 27 m).

 

Mirosław Osip-Pokrywka