Większość z nas nie wykorzystuje w pełni możliwości tego fenomenalnego narządu, jakim jest mózg człowieka. Naukowcy uważają, że korzystamy z niego zaledwie w 5 proc., a są i tacy, którzy skłaniają się ku twierdzeniu, że w części mniejszej niż 1 proc. Trudno w to uwierzyć, jak wielki potencjał naszych możliwości jest niewykorzystany!

 

Wykorzystanie informacji, które już kiedyś dotarły do naszego mózgu, jest możliwe dzięki pamięci, czyli zdolności do gromadzenia i odtwarzania danych występujących w różnych postaciach. Jest to skomplikowany proces składający się z trzech etapów: kodowania, przechowywania oraz przypominania.

W nauce doskonalenia pamięci najważniejszą rolę odgrywają pierwszy i trzeci etap. Niezwykłe zdolności zapamiętywania można posiąść, stosując jedynie odpowiednie ćwiczenia umysłowe. Przyswajając sobie poszczególne partie materiału, warto wiedzieć, że idealna pamięć nie istnieje. Tak jak różnimy się we wszystkich sprawach, tak i tu jedni potrafią bardzo dobrze zapamiętywać miejsca, inni twarze czy liczby. Pamięć wspomagana jest zawsze przez silne bodźce emocjonalne i tak na przykład bez trudu na długo zapamiętujemy chwile, w których odczuwaliśmy miłość lub nienawiść. Udowodniony jest i przez niektórych z dobrym skutkiem wykorzystywany pozytywny wpływ pewnych utworów muzycznych na szybkość zapamiętywania. Takimi najbardziej znanymi i pomocnymi są utwory barokowe – na przykład Koncert G-dur i F-dur Jana Sebastiana Bacha, „Cztery pory roku” Vivaldiego, Koncert nr 1 Händla.

Reklama

 

Analizując możliwości przechowywania przyswojonego materiału, można mówić o co najmniej trzech rodzajach pamięci: zmysłowej, krótko- i długotrwałej. Pamięć długotrwała jest najważniejsza oraz najbardziej złożona. To ona decyduje o naszej wiedzy, a jej pojemność jest prawie nieograniczona. Niemal wszystko, co pamiętamy więcej niż kilka minut, musi się znaleźć w obszarze jej oddziaływania. Wydobycie informacji z pamięci długotrwałej sprawia najwięcej trudności. Trzy lata po zakończeniu nauki w szkole zaledwie 40 proc. wiedzy może zostać wywołane z pamięci. Dlatego w procesie przenoszenia informacji z pamięci krótkotrwałej do długotrwałej ważne jest właściwe jej kodowanie przy zastosowaniu odpowiednich technik pamięciowych oraz kilkunastokrotne powtarzanie tego, co zakodowało się w ciągu 72 godzin od usłyszenia nowych wiadomości.

Dobry student szuka w dzisiejszych czasach metod doskonalenia umysłu, które uczą wzmacniania pamięci poprzez opanowanie pewnych schematów myślowych oraz systemów mnemotechnicznych. Opierają się one często na tak zwanej zasadzie domina. Polega ona na łączeniu nowych informacji z czymś, co już znamy, co ułatwia przypominanie. Pojedyncze, niepowiązane z sobą informacje, zwłaszcza gdy jest ich więcej, zapamiętujemy z trudem. W procesie uczenia się bardzo dużą rolę odgrywa wyobraźnia i skojarzenia. Tworzone w wyobraźni obrazy powinny być niecodzienne, zaskakujące, śmieszne, a poszczególne elementy – kolorowe i nienaturalnie duże lub małe. Im więcej wyobraźni użyjemy przy tworzeniu skojarzeń, tym łatwiej się nauczymy. Łączenie pojęć umożliwia kolejne, łatwe i trwałe zapamiętywanie nawet bardzo długiego szeregu wyrazów. Inna metoda opierająca się na wyobraźni polega na lokalizacji pojęcia w znanej nam przestrzeni. Wyrażenia, które mają być przyswojone, łączy się na przykład z konkretnymi miejscami mijanymi codziennie w drodze do pracy lub z przedmiotami z dobrze znanego nam pomieszczenia.

 

Wtłaczając do mózgu nowe wiadomości, warto brać pod uwagę prawa rządzące pamięcią:

  1. zainteresowanie otwiera głowę,
  2. gdy ci zależy, uczysz się sprawniej,
  3. emocja wyostrza pamięć,
  4. osoba wypoczęta przyswaja szybciej,
  5. skojarzenie ożywia wspomnienie,
  6. ile zrozumiesz, tyle zapamiętasz,
  7. powtarzanie oznacza utrwalanie,
  8. odmiana pobudza umysł,
  9. słowa żyją krótko, doświadczenie długo,
  10. pamięć krzepnie po treningu.

Życzę wytrwałości w treningu mózgu – nam wszystkim się on przyda!

 

Lek. med. Alina Rewako