Od prawie 40 lat wewnątrzkostne implanty zębowe są z powodzeniem stosowane w uzupełnianiu braków w uzębieniu, a także do stabilizacji protez całkowitych.

 

Implanty stomatologiczne to obecnie najnowsze rozwiązanie technologiczne dla wszystkich osób, które z różnych powodów (wypadek, próchnica), straciły uzębienie (częściowo bądź całkowicie). Implantologia zastępuje, jak też uzupełnia tradycyjne metody protetyczne. Głównym zadaniem implantów jest funkcjonowanie jak „naturalny” ząb (pod względem mechanicznym i fizjologicznym).

Implanty (wszczepy) są wykonywane z tytanu – materiału, który w pełni dostosowuje się do organizmu, co najważniejsze nie wywołując reakcji alergicznych. Implanty są bezpieczne, trwałe i wytrzymałe – ich zastosowanie pozwala odtworzyć mechanizm żucia, umożliwiając pacjentom powrót do „normalnego” funkcjonowania. Istotne również jest odtworzenie pierwotnej estetyki uśmiechu, która w znacznym stopniu wpływa na odczuwanie komfortu przez pacjenta.

Reklama

 

Czym jest implant? To niewielka śruba (o średnicy 3–5 mm i długości 7–21 mm) wykonana z twardego i mocnego metalu. Po wszczepieniu jej w kość szczęki pełni funkcję korzenia zęba. Po okresie wgojenia, zwanego procesem osteointegracji (wytworzenie trwałego zespolenia w miejscu, w którym kość szczękowa styka się z powierzchnią wszczepu tytanowego), na implancie zakładana jest korona porcelanowa bądź ceramiczna – jej odcień dopasowuje się do naturalnej barwy zębów.

Przed zabiegiem implantolog przeprowadza wywiad lekarski z oceną stanu zdrowia pacjenta (szczegółowe badania), w tym stanu jamy ustnej, zębów, dziąseł oraz tkanki kostnej w obszarze, w którym planowany jest wszczep.

Mimo zaawansowanej techniki implantologii stomatologicznej, nie każdy może z niej skorzystać. Istnieją trzy rodzaje przeciwwskazań:

  • miejscowe (nieprawidłowa błona śluzowa w miejscu przyszłej implantacji, zbyt małe rozmiary wyrostka zębodołowego do umieszczenia implantu);
  • bezwzględne (choroby krwi, osteoporoza, niekorzystne warunki anatomiczne szczęki, choroby nowotworowe);
  • względne (zaawansowana paradontoza, choroby nerek, nałogowe palenie).

Przedstawiając mechanizm implantologii stomatologicznej, nie można pominąć problemu odrzucenia implantów przez organizm. Zdaniem stomatologów, przyczynkiem do takiej sytuacji jest wystąpienie procesu zapalnego, na który wpływ ma stan higieny jamy ustnej.

Przyjęcie wszczepów zależy od kilku czynników:

  • właściwych kryteriów kwalifikacji do zabiegu;
  • właściwej procedury chirurgiczno-protetycznej;
  • współpracy pacjenta z lekarzem.

Popularność implantów zębowych wiąże się nie tylko z faktem, że nie ustępują one naturalnemu uzębieniu i są niewidoczne. Dzięki ich zastosowaniu nie ma już potrzeby „obciążać” innych zębów, jak ma to miejsce w przypadku tradycyjnych technik protetycznych, w których konieczne jest wykorzystanie sąsiadujących zdrowych zębów (protezę stabilizuje się na nich klamrą).

Raz wstawiony implant będzie nam służyć do końca życia, pod warunkiem, że będziemy o niego dbać (odpowiednia higiena jamy ustnej) i że sam zabieg został przeprowadzony w stu procentach dokładnie.

Ważna informacja dla tych wszystkich, którzy boją się bólu – zabieg jest bezbolesny, wykonywany w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym.

Na rynku medycznym istnieje wiele rodzajów implantów, w tym implanty zygomatyczne. Implanty zygomatyczne to rewolucja w świecie stomatologii.Stosuje się je zarówno u tych pacjentów, u których braki w uzębieniu są spore, jak i u tych, u których występuje całkowite bezzębie szczęki.

Dzięki zastosowaniu tej innowacyjnej procedury chirurgicznej skraca się całkowity czas leczenia – dzięki dobrej stabilizacji implantu już dzień po zabiegu można wykonać pełną odbudowę protetyczną.

Ten rodzaj implantów jest „wynalazkiem” stosunkowo nowym. Wszczepy są długie (od 3 do ponad 5 cm). Wprowadza się je do kości policzkowych pod dużym kątem (dzięki czemu uzupełnienie protetyczne jednego łuku zębowego może być w całości oparte tylko na dwóch implantach).

Metoda ta pozwala wykonać pełną odbudowę protetyczną bezzębnej szczęki bez konieczności wykonywania przeszczepów kości (pobieranych miedzy innymi z talerza biodrowego, gałęzi żuchwy). Ma to istotny wpływ na ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych.

W większości przypadków u całkowicie bezzębnych pacjentów implantację przeprowadza się techniką „All-on-4”,w której wykorzystuje się cztery śruby, na których następnie montuje się uzupełnienie protetyczne.

Czynniki, na które należy zwrócić uwagę przed zastosowaniem tego rodzaju implantacji, to:

  • dokładne przebadanie zatok szczękowych, mające na celu wykluczenie stanów zapalnych i możliwych patologii;
  • radiologiczne przebadanie zatok i ich okolic ze szczególnym uwzględnieniem tych obszarów, w których zostanie wykonany wszczep;
  • możliwość uzyskania prawidłowej i zrównoważonej okluzji (sposób stykania się zębów górnych z dolnymi) w wykonanej rekonstrukcji protetycznej.

Implanty zygomatyczne wszczepia się tylko i wyłącznie w znieczuleniu ogólnym, pod stałą kontrolą anestezjologa.

Dzięki implantologii stomatologicznej można zahamować i znacznie spowolnić proces zaniku kości szczękowych, który następuje na skutek utraty jednego lub większej liczby zębów.

Z wieloletnich badań, jak i obserwacji klinicznych wynika, że implantologia stomatologiczna jest jedną z najbezpieczniejszych i najbardziej pożądanych metod uzupełniania braków zębowych. Statystyki pokazują, że w 98,9% przypadków wszczepienie implantów zębowych kończy się sukcesem.

 

Źródła: C. Drago, T. Petersom, „Implanty dentystyczne”, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Wydanie I, Warszawa 2014; K. T. Śliwowoski, „Implanty krok po kroku. Cześć 2. Żuchwa”, Wydanie I, 2006.