Pierwszym znanym z nazwiska kuracjuszem był Hans Heinrich von Held, radca celny z Poznania, który odbywał w 1802 r. karę aresztu w kołobrzeskiej twierdzy. Held przybył do Kołobrzegu załamany, schorowany, a wyjechał stąd zdrowy, pełen werwy i chęci do życia.

Po powrocie do domu wydał książeczkę, w której opisywał swój pobyt w Kołobrzegu. Pisał w niej: „Tutaj kąpałem się trzysta razy w morzu. Nabrałem chęci do życia i chodzenia po świecie. Jestem przekonany, że zdrowie zawdzięczam falom Morza Bałtyckiego”.

 

1000 lat przy brzegu

Kołobrzeg jest najbardziej malowniczym miastem Pomorza Zachodniego, położonym po obu stronach rzeki Parsęty, znajdującej ujście w słonych wodach Bałtyku.

Miasto ma tysiącletnią tradycję miejską i ponaddwustuletnią tradycję uzdrowiskową. Do początku XIX w. publiczne kąpiele morskie były zakazane ze względów obyczajowych. W szkołach i kościołach porównywano je do rozpusty.

Mimo reklamy w książce Hansa Helda o cudownej kuracji na miano uzdrowiska Kołobrzeg musiał jeszcze trochę poczekać. Nie ułatwiał tego również fakt, że miasto jako twierdza podlegało twardym wojskowymi prawom.

W 1828 r. dzięki zgodzie Ministerstwa Wojny obsadzono roślinnością nadmorską wydmy i poprowadzono alejki spacerowe, co było zaczątkiem Parku Zdrojowego. W latach 30. XIX w. murarz Keutel założył pierwszy zakład kąpieli solankowych w drewnianych wannach. Urządzenia odkupił od niego dr Moses Behrend i to on uważany jest za ojca kołobrzeskiej balneologii.

W 1899 r. oddano do użytku największą inwestycję uzdrowiskową – dom zdrojowy zwany Pałacem Nadbrzeżnym. Olbrzymie sanatorium zbudowano w stylu renesansu niemieckiego z salą koncertową na 1000 miejsc.

W 1891 r. Międzynarodowy Kongres do Spraw Lecznictwa podniósł Kołobrzeg do rangi uzdrowiska I kategorii. Szczyt popularności osiągnął Kołobrzeg w latach międzywojennych. Zyskał wówczas miano „Perły Bałtyku”. Tuż przed II wojną światową liczba kuracjuszy w Kołobrzegu wyniosła 46 tys. W czasie działań wojennych miasto zostało zniszczone w 90%, a działalność uzdrowiskową reaktywowano dopiero w latach 50. XX w.

Najlepszy sposób na poznanie dziejów miasta to wycieczka do kołobrzeskiego muzeum w Pałacyku Braunschweigów. Ekspozycja przedstawia historię miasta od wczesnego średniowiecza do poł. XX w. Warto obejrzeć bardzo interesujący film. Główny oddział – Muzeum Oręża Polskiego mieści się w zabytkowej kamienicy z XV w., a główną wystawę militariów przedstawiono w pawilonie i na wystawie plenerowej. Specjalnością muzeum jest uzbrojenie i umundurowanie z I i II wojny światowej. W zbiorach m.in.: niemiecka maszyna szyfrująca „Enigma”, czołg T-34 i myśliwiec MiG-19P. Do muzeum należy także zacumowany w porcie kołobrzeskim okręt SG-321 ORP „Fala”.

 

Deptać czy pływać

Zwiedzanie dzielnicy uzdrowiskowej najlepiej rozpocząć od mola. To serce kurortu, miejsce, gdzie krzyżują się szlaki spacerowe strefy nadmorskiej. Żelbetonowa konstrukcja jest najdłuższą tego typu w Polsce (220 m). Od mola do portu ciągnie się szeroki deptak nadmorski. Przy wejściu do portu stoi XVIII-wieczna latarnia morska o wysokości 26 m, na górze taras widokowy z panoramą na morze i dzielnicę sanatoryjną.

Wzdłuż wybrzeża na długości ok. 3 km rozciąga się Promenada Wydmowa, reprezentacyjny deptak prowadzący skrajem Parku Zdrojowego. Jeśli ktoś szuka atmosfery przedwojennego kurortu, należy skręcić w ul. Marii Konopnickiej lub księdza Piotra Ściegiennego, znajdujące się tu budynki powstały w okresie europejskiej secesji.

Przy nabrzeżu pasażerskim cumują statki białej floty, którymi można odbyć romantyczny rejs w morze. Szczególnie widowiskowe są wycieczki na statkach wykonanych na wzór dawnych żaglowców.

 

Tu się leczy...

• CHOROBY NARZĄDÓW RUCHU: REUMATOLOGICZNE, NEUROLOGICZNE I POURAZOWE,

• CHOROBY ENDOKRYNOLOGICZNE,

• CHOROBY UKŁADU KRĄŻENIA,

• CHOROBY GÓRNYCH DRÓG ODDECHOWYCH,

• CHOROBY SKÓRY,

• CUKRZYCĘ.

 

Zabiegi sanatoryjne

• HYDROTERAPEUTYCZNE (kąpiele mineralne solankowe, kąpiele aromatyczne, kąpiele ozonowo-perełkowe, kąpiele CO2, czterokomorowe, masaże podwodne, masaże wirowe, bicze szkockie)

• BOROWINOWE (maseczka, okłady, fasony, tampony i kąpiele)

• ELEKTROLECZNICZE (jonoforeza, diadynamik, interdyn, terapuls, krioterapia, galwanizacja).

 

Najciekawsze zabiegi

Talasoterapia to specjalna terapia wodą morską i algami. Wykorzystywanie wody morskiej, glonów, mułu i morskiego klimatu działa rozluźniająco i regenerująco. Wyciąg z glonów morskich i woda morska umożliwiają wnikanie minerałów i witamin do skóry, co zwiększa przepływ krwi, metabolizm i sprzyja odnowie komórek.

Szczególnie dobroczynne są właściwości flory oceanicznej zwanej algami morskimi. Są one od dawna używane w medycynie, np. jako okłady przy leczeniu artretyzmu czy ciężkich oparzeń. Algi zawierają bogactwo substancji organicznych – aminokwasy, proteiny, węglowodany, witaminy, oraz nieorganicznych – związki jodu, magnezu, potasu, chloru, żelaza. Dostarczają też niezwykle istotnych elementów śladowych – miedzi, cynku, kobaltu, wanadu, strontu i innych.

 

Naturalne zasoby lecznicze

Podstawą leczenia są bogate złoża wód mineralnych, solanek chlorkowo-sodowych, bromkowych, jodkowych i borowych. Korzysta się też z pokładów borowiny. Nieoceniony jest wpływ morskiego klimatu i słonej wody Bałtyku.

 

Okolice

Podczele (7 km). Nieużywana baza lotnicza, obecnie dzielnica Kołobrzegu, graniczy z miejscowością Bagicz. Wzdłuż całej dzielnicy rozciąga się piękna, szeroka, piaszczysta plaża. Była baza lotnicza Luftwaffe z okresu III Rzeszy, po wojnie lotnisko przejęła armia radziecka, pobudowano żelbetowe schrono-hangary, które obsypane były ziemią i zamaskowane roślinnością. W 1992 r. baza została oddana w polskie ręce. Dla pasjonatów militariów obiekt warty zwiedzenia. Dodatkową atrakcją jest jazda na łyżwo-rolkach na terenach byłego lotniska. Z Kołobrzegu do Podczeli wzdłuż linii morza przez Ekopark Wschodni (rezerwat ptactwa) prowadzi ścieżka rowerowa.

 

Mirosław Osip-Pokrywka