Laparoskopia to wziernikowanie jamy brzusznej (lapára w języku greckim znaczy ‘podbrzusze’) za pomocą specjalistycznego sprzętu (laparoskopu). W jej trakcie można także pobrać wymazy i wycinki tkanek do badań histopatologicznych.

 

Rozwój technologiczny sprawił, że laparoskopia stała się nie tylko techniką diagnostyczną, ale również zabiegową, stosowaną między innymi w przypadku usuwania jajników, torbieli, woreczka żółciowego itp., a także przy operacjach antyrefluksowych i guzów nadnerczy.

Reklama

 

Potrzebny sprzęt

  • Endoskop z monitorem
    Endoskop to inaczej wziernik. Jest długą rurką, na końcu której umieszczono system optyczny oraz źródło światła. Obraz z wnętrza organizmu jest przekazywany za pomocą światłowodu do kamery znajdującej się na zewnątrz. Wszystko można zobaczyć na ekranie monitora.
    Lekarz ma możliwość sterowania końcówką endoskopu, tak aby wyginała się w odpowiedni sposób –umożliwia to dotarcie do badanego organu i dokładne go obejrzenie.
  • System wypełniający jamę brzuszną CO2
    Wykorzystuje się do tego celu specjalną igłę z kompletem zaworów, a także urządzenie do utrzymywania stałego ciśnienia. Pod wpływem gazu jama brzuszna rozdyma się, tworząc wewnątrz miejsce potrzebne do manewrowania sprzętem chirurgicznym.
  • Komplet przedłużonych narzędzi chirurgicznych
    Narzędzia laparoskopowe wyposażone są w około trzydziestocentymetrowe cięgła, które pozwalają na wydłużenie całości. Dzięki cięgłom siła rąk chirurga przenoszona jest na końcówkę narzędzia.
  • Trokary
    Mają wygląd grubych igieł do strzykawek. Ich końce zabezpieczone są specjalnymi systemami chroniącymi przed nakłuciem narządy jamy brzusznej (co mogłoby być powodem groźnych powikłań). Narzędzia laparoskopowe przekłada się przez światło trokara (mające około 1 cm).

 

Etapy zabiegu

  • Pokonanie powłok brzusznych – chirurg wykonuje niewielkie nacięcie i wprowadza przez nie endoskop
  • Isuflacja – przez skórę wprowadzana jest specjalna igła, co umożliwia wypełnienie jamy ciała dwutlenkiem węgla
  • Stworzenie warunków do wprowadzenia narzędzi – przez kolejne 3 lub 4 otwory wprowadza się trokary
  • Wprowadzenie pozostałych narzędzi

 

Szybszy powrót do zdrowia

Laparoskopia jest mało inwazyjną metodą, a mimo to umożliwia osiągnięcie takiego efektu, jak w przypadku tradycyjnej operacji brzusznej. Pacjent szybciej wraca do zdrowia. Skróceniu ulega również czas pobytu w szpitalu i rekonwalescencji. Blizna jest mniejsza, a co za tym idzie – krócej się goi i lepiej wygląda.

 

...ale mogą pojawić się powikłania

Zabiegi laparoskopowe są trudne, w związku z czym czasami zdarzają się powikłania. Niekiedy okazuje się, że trzeba przejść do tradycyjnego cięcia. Minusem jest tez koszt – laparoskopia wymaga drogiego sprzętu i odpowiednio wyszkolonej kadry lekarskiej.

 

Przeciwwskazania

  • rozlane zapalenie otrzewnej
  • ostre zespoły wieńcowe
  • poważne zaburzenia krzepnięcia
  • rozdęcie jelit
  • rozległe operacje onkologiczne żołądkowo-jelitowe
  • rozległa przepuklina brzuszna lub przeponowa
  • poważna otyłość
  • nadciśnienie
  • niewydolność krążeniowo-oddechowa