To podstępna choroba – rozwija się po cichu, a jej wstępne objawy można łatwo zbagatelizować. Dlatego rak jajnika we wczesnym stadium jest diagnozowany u zaledwie 20 procent kobiet.

 

Pierwszymi objawami mogą być niestrawność, brak apetytu, zaparcia lub częste wzdęcia oraz uczucie pełności pojawiające się nawet po małych posiłkach. W bardziej zaawansowanym stadium choroba daje o sobie znać poprzez:

  • bóle w podbrzuszu
  • wahania wagi
  • krwawienie z pochwy
  • wodobrzusze
  • częste oddawanie moczu, co może być wynikiem ucisku guza na narządy sąsiednie

Reklama

 

Rak jajnika najczęściej pojawia się u kobiet w wieku 50–60 lat. Chorobę można wykryć w badaniu ginekologicznym lub USG. Istnieje także możliwość postawienia diagnozy na podstawie wyników badań krwi (oznaczenie markerów nowotworowych CA-125 i CA 19–9). Jeśli lekarz podejrzewa nowotwór, wszelkie wątpliwości rozwiać może badanie histopatologiczne materiału pobranego podczas operacji.

Niestety, najczęściej nowotwór jest zdiagnozowany już w zaawansowanym stadium. Dlatego tak ważne jest regularne badanie się.

Istnieje kilka czynników, które mogą decydować o tym, czy rak jajnika zacznie się rozwijać. Duży wpływ mają uwarunkowania genetyczne – szczególnie narażone są kobiety, u których w rodzinie wystąpiły już przypadki tego nowotworu lub raka piersi. Ryzyko zachorowania jest niższe u kobiet, które stosują antykoncepcję hormonalną albo które kilka razy rodziły i karmiły piersią.

 

Leczenie

W zależności od stopnia zaawansowania choroby i wieku pacjentki, raka jajnika leczy się, stosując farmakoterapię, chemioterapię lub/i operacyjnie.