Niemetaliczny pierwiastek barwy żółtej, konieczny do budowy niektórych aminokwasów. Wchodzi w skład wszystkich tkanek ludzkiego organizmu zwłaszcza tych, które zawierają duże ilości białek, czyli włosów, mięśni czy skóry. Siarka wchodzi w skład cysteiny, metioniny, tauryny, glutationu, kwasu liponowego, biotyny, witaminy B1 oraz koenzymu A. Znajduje się we wszystkich komórkach organizmu ludzkiego, przede wszystkim w białkach komórkowych jako bardzo ważny składnik ich struktury. Jest niezbędna w tworzeniu połączeń organicznych.
Siarka wchodzi w skład licznych związków utrzymujących wiele różnych funkcji w ustroju ludzkim. Umożliwia wątrobie wykonywanie czynności odtruwania. Razem z fosforem i manganem jest bardzo ważna dla pracy mózgu i nerwów. Wpływa korzystnie na wątrobę, wspomagając produkcję żółci, pomaga w produkcji protoplazmy, wpływa silnie na skórę. Im więcej azotu w pokarmie, tym ciemniejsze włosy, im więcej siarki, tym włosy jaśniejsze. Również kręcone włosy zawierają więcej siarki, a najwięcej jej zawierają włosy rude. Stwierdzono, że siarka korzystnie oddziałuje na stawy, skórę i stan jej owłosienia. Jest potrzebna do właściwego rozwoju chrząstek i ścięgien.
Siarkę stosuje się do leczenia artretyzmu, reumatyzmu, miażdżycy naczyń, dny, schorzeń skórnych, dolegliwości płucnych, zaburzeń wątrobowo-żółciowych, infekcji jelitowych, zapaleń zatok przynosowych, tętnic i cukrzycy. Bierze udział w produkcji kwasów żółciowych potrzebnych przy wchłanianiu i trawieniu pokarmów. Wchodzi w skład kości i zębów. Pobudza do działania niektóre enzymy i reguluje proces krzepnięcia krwi. Uczestniczy w uwalnianiu energii z białek, węglowodanów i tłuszczów. Również insulina, hormon regulujący poziom cukru we krwi, zawiera siarkę. Jako składnik insuliny reguluje ona stężenie cukru we krwi oraz wchodzi w skład kolagenu, białka występującego w tkance łącznej, której poszczególne komórki łączy ze sobą.
Nie ma oficjalnej zalecanej dawki dziennej (ZDD) dla siarki. zapotrzebowanie na nią wiąże się ściśle z zapotrzebowaniem na metioninę oraz witaminy zawierające siarkę.
Objawy niedoboru siarki
Niedobór siarki występuje rzadko i tylko przy niedostatecznym spożywaniu białka, a wraz z nim aminokwasów zawierających ten pierwiastek. Najczęściej na niedobór siarki wskazuje ciemny pierścień na brzegu tęczówki. Jego objawem może też być łuszczyca. Brak siarki wpływa na stany emocjonalne, a potrzebne minerały – głównie: magnez, krzem, sód, mangan, wapń, żelazo, chlor, jod i potas są trudno przyswajalne. Ciało traci większość istotnych pierwiastków, osłabiony jest metabolizm, głównie tłuszczów, białek i cukru. Nie zanotowano przypadków toksyczności siarki. Jej nadmiar jest wydalany z moczem.
Pokarmy bogate w siarkę
Do pokarmów bogatych w białko, a tym samym siarkę, należą: mięso, podroby, drób, ryby, jaja, mleko i nabiał, a także chrzan, kapusta, kalafior, rzeżucha, jarmuż oraz w nieco mniejszym stopniu: szparagi, awokado, czarne porzeczki, brokuły, seler, kukurydza, dynia, figi, sałata, fasola, groch, majeranek, owies, cebula, pasternak, gruszki, ziemniaki, rzodkiewka, czerwone porzeczki, soja, pomidory, rzepa.
Prof. dr hab. Stanisław K. Wiąckowski