Najczęściej mówimy o niedoborach składników odżywczych. Zdarza się jednak, że mamy ich w nadmiarze. Hiperkaliemia (hiperpotasemia) to zbyt wysoki poziom potasu w surowicy krwi. Przyczyną są niektóre choroby (zwłaszcza schorzenia nerek), zła dieta oraz przyjmowanie leków na nadciśnienie, powodujących zaburzenia wydalania potasu z organizmu.

 

Potas znajduje się większości produktów spożywczych (z wyjątkiem tłuszczów i cukrów), które kupujemy każdego dnia. To bardzo ważny pierwiastek dla naszego organizmu. Odpowiada za pracę układu nerwowego, dobrą koncentrację i funkcjonowanie mięśni. Wpływa też na gospodarkę wodną, ciśnienie krwi i pracę nerek. Organizm dorosłego człowieka potrzebuje 2000–3000 mg tego pierwiastka każdego dnia.

Kiedy potasu jest zbyt mało, miewamy skurcze mięśni, jesteśmy zmęczeni i podenerwowani, często cierpimy na obrzęki rąk i nóg. Kiedy jest go natomiast zbyt dużo – skarżymy się na zaburzenia równowagi, zawroty głowy i problemy z koncentracją, uczucie mrowienia i nieregularną pracę serca.

Obie sytuacje (nadmiar i niedobór potasu) są niebezpieczne dla zdrowia, gdyż mają bezpośredni wpływ na układ naczyniowy, a przede wszystkim – na pracę serca.

Reklama

 

Normy

Hiperkaliemia to stan, kiedy stężenie jonów potasu (K+) przekracza 5,5 mmol/l (norma to 3,6–4,8 mmol/l). Stężenie powyżej 6,7 mmol/l jest widoczne na wykresie EKG, a gdy poziom oscyluje wokół 12 mmol/l – akcja serca może się zatrzymać.

 

Przyczyny hiperkaliemii

Przyczyny hiperkaliemii to przede wszystkim nadmiar potasu w pożywieniu przy jednoczesnym problemie z jego wydalaniem przez nerki, a także – odwodnienie organizmu, zatrucie strychniną czy kwasica metaboliczna (zwiększona ilość produktów przemiany materii innych niż dwutlenek węgla we krwi). Bardzo często dochodzi do tego również przyjmowanie pewnych leków (zwłaszcza na nadciśnienie). Ważna jest więc okresowa kontrola poziomu tego pierwiastka we krwi.