Stopa i staw skokowy bardzo często są narażone na kontuzje, w tym złamania. Najczęściej dotyczy to sportowców, ale nie tylko. Leczenie zależy od stopnia urazu. W przypadku złamań nieprzemieszczonych zwykle wystarczy unieruchomienie w gipsie na 6–10 tygodni. Ważna jest też rehabilitacja.

 

 

Staw skokowy człowieka dzieli się na:

  • staw skokowy górny (utworzony przez powierzchnię stawową kości piszczelowej i kości strzałkowej oraz przez bloczek kości skokowej);
  • staw skokowy dolny (znajdujący się między kością skokową a kością piętową).

Oba stawy zwykle współpracują ze sobą podczas chodu i wykonywania ruchów. W stawie górnym odbywa się głównie zginanie podeszwowe i grzbietowe stopy, a w stawie dolnym – ruchy na zewnątrz i do wewnątrz.

Reklama

 

Skąd problem?

Dolegliwości związane ze stawem skokowym są wynikiem budowy ciała człowieka oraz trybu życia, który w różnym stopniu obciąża kończyny. Kontuzja kostki stała się jednym z najczęstszych urazów stawów, którego niekiedy nie jesteśmy w stanie uniknąć.

 

Przyczyny

Staw skokowy jest narażony na uszkodzenia urazowe podczas uprawiania sportu. Ale nie tylko. U osób młodych złamania występują zazwyczaj w wyniku wypadków komunikacyjnych, upadków z wysokości czy urazów bezpośrednich. U osób starszych zdarza się to czasami wskutek błahego potknięcia.

 

Objawy

Objawy złamania kostki to:

  • ból i obrzęk w okolicy złamania,
  • zniekształcenie tej okolicy kończyny,
  • bladość tej okolicy kończyny,
  • krwawienie lub zasinienie w okolicy złamania,
  • niemożność wykonania ruchu kończyną.

 

Leczenie i rehabilitacja

Leczenie złamania kostki bywa żmudne, a często wymaga opieki rehabilitanta.

Lekarz może przepisać leki przeciwbólowe. Zwykle w czasie gojenia złamania wykonywane są zdjęcia rentgenowskie (czasami również tomografia komputerowa), które dostarczają informacji o tym, czy kość zrasta się prawidłowo i czy nie doszło do jej przesunięcia.

W przypadku złamań nieprzemieszczonych zwykle wystarczy unieruchomienie w gipsie na 6–10 tygodni.

Leczenie złamania kostek z przemieszczeniem jest najczęściej operacyjne. Trzeba odtworzyć anatomiczną powierzchnię stawu i wykonać wewnętrzną stabilizację złamania (zazwyczaj przy użyciu materiałów zespalających – śrub, płytek, drutów, gwoździ śródszpikowych). Zakres zabiegu zależy od rodzaju złamania.

Aby powrócić do pełnej sprawności (zwłaszcza po złamaniach otwartych i z przemieszczeniem), trzeba się poddać rehabilitacji.