Inhalacja to po prostu wziewanie (wdychanie) pewnych substancji w celach leczniczych, profilaktycznych oraz diagnostycznych, stosowane w chorobach układu oddechowego – w stanach zapalnych dolnych i górnych dróg oddechowych, astmie, przewlekłych zapaleniach oskrzeli, mukowiscydozie, POChP (przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc) i alergiach. Polega na wprowadzeniu leków do górnych dróg oddechowych i drzewa oskrzelowego. Do inhalacji, zwanej też aerozoloterapią, służą inhalatory, inaczej nebulizatory.

 

Najprostsza i bardzo popularna domowa metoda inhalacji obywa się bez żadnych urządzeń. Do takiego zabiegu wystarcza jedynie otwarte naczynie z wrzącym płynnym lekiem lub wodą mineralną, których opary się wdycha. Inhalacje wykonuje się nie tylko indywidualnie, lecz także zbiorowo, najczęściej w uzdrowiskach, w specjalnie do tego przygotowanych salach.

Inhalacje mogą być gorące (wdycha się pary płynnych leków lub wód leczniczych) albo zimne (wziewane są rozpylone w powietrzu wodne bądź oleiste roztwory leków).

Reklama

 

Zalety inhalacji

Drogą wziewną podaje się środki rozkurczowe, wykrztuśne i przeciwzapalne, a także antybiotyki. Sól izotoniczna, leki rozszerzające oskrzela, sterydy, leki upłynniające wydzielinę oskrzelową to specyfiki najczęściej wykorzystywane do inhalacji. Zaletą podawania ich w ten sposób jest ograniczenie działań ubocznych w porównaniu z lekami podawanymi doustnie.

Urządzenia do inhalacji rozpraszają leki za pomocą sprężonego powietrza lub ultradźwięków. Lek w postaci rozproszonego roztworu, czyli aerozolu, działa na większej powierzchni i dzięki temu oddziałuje bardziej intensywnie. Terapeutyczny efekt aerozoli jest wypadkową głębokości ich wnikania, częstotliwości oddychania, szybkości prądu powietrza w drogach oddechowych i wielkości kropelek (optymalna to około 0,5–10 mikrometrów).

 

Dla kogo inhalatory

W razie sezonowej infekcji można robić inhalacje tradycyjnym domowym sposobem nad miską wypełnioną wrzątkiem z dodatkiem leku. Pozwala to odkazić, nawilżyć i złagodzić podrażnienie śluzówki układu oddechowego.

Osoby zmagające się z przewlekłymi chorobami układu oddechowego, a także ci, którzy na przykład z racji wykonywanego zawodu spędzają długie godziny w pomieszczeniach suchych, zakurzonych i o niskiej wilgotności, powinni mieć profesjonalne, odpowiednio dobrane inhalatory.

Dzięki inhalacjom chorzy zyskują większy komfort życia. Dla zdrowych narażonych na szkodliwe warunki, systematyczne inhalacje będą środkiem profilaktycznym. Ważne, żeby inhalator odpowiadał konkretnym potrzebom pacjenta.

 

Jakie są wskazania do inhalacji?

 

PROBLEMY Z GÓRNYMI DROGAMI ODDECHOWYMI:

  • alergiczny nieżyt nosa
  • stany zapalne migdałków podniebiennych
  • przewlekły nieżyt nosa, gardła i krtani
  • stany zapalne nosa, gardła i krtani z wydzieliną ropną i śluzową
  • stany zapalne zatok bocznych nosa
  • stan wyczerpania głosowego
  • grzybice jamy ustnej, gardła i krtani
  • stany pooperacyjne w obrębie nosa i zatok

 

SCHORZENIA DOLNYCH DRÓG ODDECHOWYCH:

  • nawracające zapalenia oskrzeli
  • przewlekłe zapalenia oskrzeli
  • astma oskrzelowa
  • zespół zatokowo-oskrzelowy
  • pneumocystoza
  • stany po zapaleniach płuc
  • zakażenia grzybicze układu oddechowego
  • rozedma i pylica z objawami nieżytu oskrzeli

 

Przeciwwskazania

Inhalacje są niewskazane:

  • w stanach wymagających leczenia operacyjnego w obrębie nosa i krtani
  • w ostrych stanach zapalnych nosa, gardła, krtani, którym towarzyszy podwyższona temperatura
  • w przewlekłych, ropnych zapaleniach zatok bocznych nosa oraz migdałków
  • u chorych z objawami niewydolności krążenia i niewydolności oddechowej
  • u chorych z gruźlicą, nowotworami i krwawieniami z dróg oddechowych