Piękna, wiecznie młoda twarz bez zmarszczek to marzenie niejednej kobiety. Medycyna estetyczna wychodzi naprzeciw tym oczekiwaniom, oferując zabiegi z użyciem kwasu hialuronowego lub botoksu. Czym dokładnie różnią się te dwie substancje i jaki mają wpływ na nasz wygląd?

 

W Polsce medycyna estetyczna rozwinęła się na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Od tego czasu stale rośnie liczba osób zainteresowanych zabiegami mającymi poprawić urodę czy skorygować drobne defekty. W tym gronie coraz częściej znajdują się również panowie, którym także zależy na młodym wyglądzie i wygładzeniu zmarszczek. Gabinety medycyny estetycznej najczęściej wykorzystują do tego celu botoks lub kwas hialuronowy. Jednak warto podkreślić, że obie te substancje mają zupełnie odmienne działanie.

Reklama

 

BOTOKS

 

Czym jest botoks?

Botoks, czyli toksyna botulinowa typu A, należy do grupy neurotoksyn produkowanych przez beztlenowe bakterie Clostridium botulinum. Jej potoczna nazwa to jad kiełbasiany, gdyż w naturalny sposób tworzy się na przykład w zepsutych wędlinach czy konserwach. Do użytku medycznego substancja ta jest wytwarzana w sterylnych laboratoriach. Następnie jest oczyszczana i dopiero w końcowej fazie dopuszczana do stosowania.

 

Historia botoksu

Odkrycia bakterii Clostridium botulinum dokonał belgijski bakteriolog Emile Pierre van Ermenghen w 1897 roku. Na początku toksyna ta znalazła swoje zastosowanie terapeutyczne głównie w neurologii i okulistyce – w leczeniu dzieci z problemami nadmiernego napięcia mięśniowego i u chorych po udarze mózgu oraz u pacjentów z zezem. Dopiero ostatnio zaczęto ją używać w medycynie estetycznej w celu wygładzania zmarszczek.

 

Botoks w medycynie estetycznej służy do:

  • niwelowania zmarszczek mimicznych
  • wygładzania zmarszczek na czole oraz wokół oczu (tzw. kurze łapki)
  • usuwania zmarszczek nosowo-wargowych
  • wygładzania zmarszczek na szyi
  • poprawiania asymetrii twarzy
  • podnoszenia kącików ust
  • leczenia nadpotliwości dłoni, stóp oraz pach

 

Zabieg z użyciem botoksu

Najpierw dermatolog oczyszcza i dezynfekuje skórę. Zazwyczaj nie podaje się nawet znieczulenia miejscowego, gdyż zabieg nie jest zbyt bolesny. Po jego wykonaniu skóra jest schładzana i smarowana kremem z witaminą K w celu uniknięcia siniaków. Pacjent musi pozostać pod obserwacją przez około 30 minut. Powinien również wykonywać ćwiczenia mięśni mimicznych przez mniej więcej godzinę. Do czterech godzin po zabiegu nie należy masować twarzy, przechylać głowy do dołu ani się kłaść. Pełny efekt jest widoczny po tygodniu po zabiegu i utrzymuje się średnio 3–6 miesięcy.

 

Przeciwwskazania do stosowania botoksu stwierdza się u osób:

  • z zaburzeniami układu sercowo-naczyniowego oraz nerwowego
  • z chorobami autoimmunologicznymi
  • przyjmujących leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i rozrzedzające krew oraz zawierające określone substancje (tetracyklina, linkomycyna, gentamycyna, neomycyna, chinidyna, streptomycyna oraz antybiotyki aminoglikozydowe)
  • uczulonych na albuminę ludzką
  • oraz u matek karmiących, kobiet w trakcie miesiączki i w ciąży

 

KWAS HIALURONOWY

 

Czym jest kwas hialuronowy?

Kwas hialuronowy jest substancją, która naturalnie występuje we wszystkich organizmach żywych. Związek ten wiąże wodę w skórze, gwarantując jej odpowiednie nawilżenie i sprężystość. Odpowiada również za procesy gojenia i odbudowuje uszkodzony nabłonek. W młodym organizmie jest go pod dostatkiem. Niestety, wraz z wiekiem jego produkcja się zmniejsza, przez co skóra traci zdolność wiązania wody, czego efektem jest utrata jej jędrności i powstające zmarszczki.

 

Historia kwasu hialuronowego

W 1934 roku dwaj amerykańscy naukowcy – Karl Meyer i John Palmer – wyodrębnili kwas hialuronowy z ciała szklistego oka krowy. Ze względu na jego przezroczystość i płynną postać nadano mu nazwę hyalos (z gr. ‘szkło’). Na samym początku był on pozyskiwany z grzebieni kogutów, skóry rekina czy ludzkich pępowin. Dopiero po latach udało się go uzyskać w procesie fermentacji komórek i zaczęto wykorzystywać do wypełniania ludzkich zmarszczek.

 

Kwas hialuronowy w medycynie estetycznej służy do:

  • modelowania ust i konturu warg
  • odbudowy objętości tkanek
  • niwelowania zmarszczek statycznych
  • wypełniania zmarszczek na czole oraz wokół oczu (tzw. kurze łapki, doliny łzowe)
  • niwelowania zmarszczek nosowo-wargowych i wargowo-bródkowych
  • poprawiania jędrności oraz sprężystości skóry
  • nawilżania skóry twarzy, szyi, dekoltu oraz dłoni

 

Zabieg z użyciem kwasu hialuronowego

Najpierw lekarz dermatolog znieczula miejscowo skórę. Zabieg trwa około 20 minut, a jego efekt jest widoczny od razu. Może jedynie wystąpić niewielki obrzęk oraz tkliwość miejsca, w którym wstrzyknięto preparat. Objawy te jednak mijają zazwyczaj w ciągu 24 godzin. Efekty zabiegu utrzymują się średnio przez około 9–12 miesięcy.

 

Przeciwwskazania do stosowania kwasu hialuronowego stwierdza się u osób:

  • z chorobami autoimmunologicznymi
  • ze stanami zapalnymi skóry
  • z chorobami nowotworowymi
  • z zaburzeniami w połączeniu nerwowo-mięśniowym
  • przyjmujących antybiotyki (aminoglikozydy)
  • oraz u kobiet w ciąży i matek karmiących