Zaburzenia równowagi to najczęściej określenie zawrotów głowy, takich jak odczucie wirowania otoczenia czy niestabilności. Czasami towarzyszą temu nudności, wymioty, szum w uszach, oczopląs, zaburzenia słuchu i ból głowy.

 

Przyczyny zaburzeń równowagi mogą być bardzo liczne. Należą do nich między innymi:

  • schorzenia laryngologiczne
  • nowotwór mózgu
  • neurastenia (nerwica neurasteniczna)
  • zapalenie neuronu przedsionkowego
  • zapalenie błędnika
  • nagłe wypadnięcie funkcji ucha wewnętrznego
  • choroba Meniere’a
  • zaburzenie krążenia podstawno-kręgowego (niedotlenienie mózgu)
  • zmiany naczyniowe, rozrostowe, demielinizacyjne, pourazowe i polekowe
  • zatrucia, na przykład aspiryną, chininą, jadem kiełbasianym, grzybami lub alkoholem
  • stwardnienie rozsiane

Reklama

 

Diagnostyka

Lekarz powinien przeprowadzić drobiazgowy wywiad, aby dowiedzieć się, jak często pojawiają się zaburzenia i jak długo trwają. Powinien również zapytać o to, jakie leki pacjent przyjmuje, a także o przebyte urazy. Może zlecić badania dodatkowe, na przykład audiometrię (badanie słuchu), próby błędnikowe (wywoływanie oczopląsu), elektro- i wideonystagmografię, tomografię komputerową głowy i rezonans magnetyczny. Pacjent z zaburzeniem równowagi może zostać skierowany do kilku specjalistów – neurologa, laryngologa, okulisty czy kardiologa – w celu ustalenia przyczyny zaburzeń.

 

Leczenie

Czasami kuracja ogranicza się do leczenia farmakologicznego – przepisywane są leki przeciwzawrotowe, przeciwwymiotne i uspokajające, ale one usuwają tylko objawy, a nie przyczyny.

Innym sposobem poradzenia sobie z problemem może być rehabilitacja ruchowa, która wzmocni zmysł równowagi.

W niektórych przypadkach konieczne może być leczenie operacyjne, na przykład otochirurgiczne, neurochirurgiczne i ortopedyczne.