Ta przykra choroba skóry, nazywana też aktynomikozą, ma charakter przewlekły. Występuje zarówno u zwierząt, jak i u ludzi; chociaż w każdym przypadku do zakażenia dochodzi przez inną bakterię (u zwierząt – Actinomyces bovis, u człowieka – Actinomyces israeli).
U ludzi bakteria występuje w jamie ustnej, w jelitach i w drogach moczowo-płciowych. Do zakażenia dochodzi w przypadku urazu błony śluzowej, kiedy bakteria wnika do tkanek głębiej położonych, oraz wtedy, gdy dochodzi do inhalacji bakterii z jamy ustnej do dolnych odcinków dróg oddechowych. Choroba może się ujawnić na przykład wskutek kontaktu ze zwierzętami, w przypadku skaleczenia dziąseł i zakażenia zębów.
Rodzaje
Rodzaje promienicy:
szyjno-twarzowa – najczęstsza, klasyczna postać tej choroby. Źródłem zakażenia najczęściej jest próchnica zębów. Objawy to: nacieki na śluzówkach jamy ustnej, na twarzy, szyi lub na skórze poniżej szczęki; tworzenie się przetok o treści surowiczo-krwistej na szyi lub żuchwie; ropnie na języku, gardle, policzkach i kręgach szyjnych.
płucna – w tej postaci promienicy bakteria przyczynia się do powstania zmian zapalnych przypominających gruźlicę. Objawy to: kaszel z ropną wydzieliną i stany podgorączkowe, a w ich konsekwencji – ropniak opłucnej i uszkodzenia struktur klatki piersiowej.
brzuszna – zarażone zostają narządy w jamie brzusznej i miednicy. Objawy to: przewlekłe bóle brzucha, wymioty, biegunka, zaparcia, spadek masy ciała. Zakażenie w obrębie miednicy może być związane ze stosowaniem wkładki domacicznej. Występuje wówczas ból w dole jamy brzusznej i krwawienie z pochwy
Leczenie
Promienica to choroba przewlekła, leczenie może więc trwać miesiącami. Najczęściej jest stosowana penicylina. W przypadku uczulenia na ten lek, lekarz przepisze inny antybiotyk. Czasami konieczne jest operacyjne usunięcie zmian chorobowych. Działania profilaktyczne nie są możliwe ze względu na endogenny charakter choroby.