Niemal 30 proc. Polek do ginekologa chodzi raz na dwa lata lub rzadziej, a 65 proc. nie lubi tych wizyt. To nie koniec. Okazuje się, że prawie co dziewiąta kobieta w żaden sposób się nie zabezpiecza, mimo że nie planuje dzieci. Jaki jest tego powód? Słaba edukacja seksualna oraz mentalność pań, które wizytę u ginekologa traktują jako coś niepotrzebnego i krępującego, wręcz nieprzyzwoitego.

 

Nie ma żadnych ograniczeń wiekowych, jeśli chodzi o pierwszą wizytę u ginekologa. Niepełnoletnie dziewczyny nie potrzebują do tego zgody rodziców.

Zwykle ginekologa należy odwiedzać co najmniej raz do roku. Panie, które przyjmują leki hormonalne albo które ukończyły 50. rok życia, powinny kontrolować swój stan zdrowia nieco częściej – co pół roku. Oczywiście nigdy nie należy zwlekać, gdy zaobserwujemy cos niepokojącego. Sygnałami, które powinny nas skłonić do szybkiej wizyty w gabinecie, są:

  • nieregularne lub bardzo bolesne miesiączki
  • bóle podbrzusza czy plamienia
  • ciąża

Warto też odwiedzić lekarza przed rozpoczęciem współżycia w celu wybrania najlepszej metody antykoncepcyjnej.

Reklama

 

Przygotowanie do wizyty

Na wizytę należy wybrać się wtedy, gdy nie trwa miesiączka. Krwawienie mogłoby utrudnić badanie i wprawić pacjentkę w dodatkowe zakłopotanie. Warto zanotować terminy ostatnich kilku menstruacji, żeby lekarz mógł ocenić, na ile są one regularne. Przed samą wizytą trzeba się dokładnie umyć. Depilacja nie jest konieczna.

 

Jak przebiega badanie?

Należy rozebrać od pasa w dół i usiąść na fotel ginekologiczny. Jest on tak skonstruowany, aby lekarz mógł dokładnie przeprowadzić badanie. Pacjentka jest wygodnie ułożona, ma nogi szeroko rozstawione. Badanie zazwyczaj jest przeprowadzone przy użyciu tak zwanego wziernika. Lekarz wprowadza go do pochwy, aby rozciągnąć jej ścianki i dokładnie obejrzeć ujście szyjki macicy. W ten sposób może ocenić, czy nie ma żadnego stanu zapalnego. Następnie ginekolog wprowadza jeden lub dwa palce do pochwy, a drugą ręką bada powłoki brzuszne w celu oceny kształtu, wielkości, twardości i ruchomości macicy oraz jajników i jajowodów. Podstawowe badanie ginekologiczne umożliwia także pobranie materiału z tarczy szyjki macicy do cytologii oraz ocenę stanu wielu innych narządów wewnętrznych.

Nieco inaczej wygląda badanie młodych dziewcząt, które jeszcze nie rozpoczęły współżycia. Często wystarczy samo badanie USG (co może się wiązać z dodatkowymi kosztami). Przed wizytą u ginekologa należy więc wypić dużo płynów, tak aby podczas badania mieć pełen pęcherz. Dlaczego? Ponieważ USG kobiety, która jest dziewicą, wykonuje się przez powłoki brzuszne, a nie przez pochwę. Ginekolog smaruje brzuch pacjentki specjalnym żelem, nanosi go również na głowicę ultrasonografu, którą następnie wodzi po skórze kobiety. Na ekranie monitora pojawia się obraz wewnętrznych narządów płciowych pacjentki. Ginekolog widzi je na ekranie i ocenia, jaki jest kształt macicy i jajników, zwraca również uwagę na ich ewentualne wady rozwojowe.

Ginekolog powinien także zbadać piersi pacjentki.