O zespole suchego oka mówimy wówczas, gdy w narządzie wzroku dochodzi do utraty lub ograniczenia zdolności wytwarzania odpowiedniej ilości łez. Towarzyszy temu pieczenie pod powiekami, zaczerwienienie i uczucie suchości.

 

Nie warto lekceważyć tych objawów, gdyż z czasem mogą się nasilać. Może też dojść do różnych powikłań.

 

Przyczyny

Najczęstsze przyczyny zespołu suchego oka to:

  • zbyt długie przebywanie przed monitorem komputera oraz ekranem telewizora,
  • spędzanie wielu godzin w pomieszczeniach klimatyzowanych lub z centralnym ogrzewaniem,
  • działanie promieni słonecznych i wiatru,
  • niektóre choroby (cukrzyca, reumatyzm, choroby tarczycy) lub zmiany hormonalne (menopauza),
  • długotrwałe przyjmowanie niektórych leków (np. przeciw nadciśnieniu czy alergii),
  • podrażnienie wywołane przez konserwanty zawarte w różnych lekach okulistycznych,
  • pogorszenie jakości łez (zazwyczaj brakuje w nich jakiegoś składnika, najczęściej czynnika oleistego),
  • używanie soczewek kontaktowych.

Reklama

 

Skutki

Wspomniane przyczyny powodują zaburzenia wydzielania łez. Pozbawione naturalnej ochrony oczy pieką, są podrażnione i zmęczone. Do tego często dochodzi łzawienie i zaczerwienienie.

 

Diagnostyka

Lekarz okulista podczas badania ocenia stan narządu wzroku i ustala powód pojawienia się zespołu suchego oka. Chodzi o to, by sprawdzić, czy nie jest to spowodowane jakimś ukrytym schorzeniem podstawowym, które należałoby leczyć.

 

Leczenie

Jest wiele metod terapii zespołu suchego oka, miedzy innymi:

  • używanie na świeżym powietrzu okularów z osłoną boczną, która minimalizuje wysuszający wpływ wiatru,
  • stosowanie tzw. sztucznych łez, czyli preparatów, których zadaniem jest uzupełnienie niedoboru naturalnych łez,
  • używanie kropli do oczu pobudzających wytwarzanie naturalnych łez,
  • leczenie operacyjne, polegające na umieszczeniu w ujściach przewodów łzowych specjalnych zatyczek, blokujących drogę odpływu łez. Czasami kanaliki łzowe całkowicie się usuwa.