Zdarza się u ludzi w każdym wieku, ale przede wszystkim u osób starszych, głównie u kobiet w okresie pomenopauzalnym. Ich kości, osłabione przez osteoporozę, bardzo łatwo ulegają złamaniom. Co robić? Przede wszystkim poddać się rehabilitacji. To zapobiegnie zniekształceniom i innym powikłaniom.

 

Dzięki nadgarstkowi możliwe jest poruszanie dłonią.

Sam nadgarstek jest zbudowany z ośmiu kości: łódeczkowatej, księżycowatej, trójgraniastej, grochowatej, czworobocznej mniejszej, czworobocznej większej, główkowatej i haczykowatej.

Złamania kości nadgarstka dotyczą najczęściej kości łódeczkowatej (jest to maleńka kość, umiejscowiona między kością promieniową a kciukiem). Często też dochodzi do tak zwanego złamania Collesa.

 

Przyczyny

Złamanie nadgarstka to przede wszystkim efekt upadku – przy jednoczesnym podparciu się wyprostowaną dłonią o podłoże (złamanie Collesa) i przy upadku na grzbiet dłoni (złamanie Smitha) – oraz urazu (głównie u sportowców wyczynowych, na przykład hokeistów czy narciarzy).

Reklama

 

Objawy

Do najczęstszych objawów należy ból oraz widoczne zniekształcenie, a także obrzęk i krwiak w miejscu urazu. Żeby upewnić się, czy to rzeczywiście złamanie, trzeba wykonać zdjęcie RTG.

 

Leczenie

Leczenie zależy od rodzaju złamania:

  • złamanie kości łódeczkowatej – kończynę unieruchamia się w gipsie na około 1,5 miesiąca.
  • złamanie Collesa – ponieważ istnieje ryzyko przemieszczeń, dlatego najpierw trzeba nastawić elementy kostne, a potem założyć gips. Leczenie trwa mniej więcej tydzień dłużej niż przy złamaniu kości łódeczkowatej.
  • złamanie Smitha – leczy się operacyjnie. Po zdjęciu gipsu konieczna jest także rehabilitacja. To poprawi ukrwienie oraz zmniejszy bolesność miejsca urazu.

 

Rehabilitacja

W przypadku złamań kości nadgarstka lekarz najczęściej zaleca krioterapię. Polega ona na działaniu ciekłym azotem lub skroplonym dwutlenkiem węgla na miejsce urazu, co ma wpływać przeciwbólowo i przeciwobrzękowo. Zaleca się także różnego rodzaju ćwiczenia, które – wielokrotnie powtarzane – mają przywrócić nadgarstkowi utraconą sprawność.

Rehabilitacja jest bardzo ważna. Przeciwdziała powstaniu ewentualnych przykurczy, zniekształceń, poważnych ograniczeń ruchomości dłoni, uniemożliwiających na przykład ubieranie się.