Łojotok to wzmożona czynność gruczołów łojowych. Zwiększone wytwarzanie łoju przez gruczoły skórne może być przyczyną łojotokowego zapalenia skóry – choroby męczącej i deprymującej, charakteryzującej się lśniącą, tłustą skórą z rozszerzonymi porami. Jej przyczyny nie są w pełni znane, a leczenie sprowadza się do łagodzenia skutków.

 

Łojotokowe zapalenie skóry pojawia się nagle. Atakuje skórę owłosioną (zazwyczaj głowy) lub nieowłosioną, na przykład twarz, okolicę międzyłopatkową pleców czy klatkę piersiową. Objawia się licznymi plamami rumieniowymi, pokrytymi tłustymi, żółtymi łuskami, przypominającymi zmiany łuszczycowe. Plamy łączą się ze sobą, powiększają na brzegach i zanikają w środku. Zostawiają ślad w postaci żółtobrunatnego przebarwienia. W łojotokowym zapaleniu skóry głowy pojawia się tak zwany łupież łojotokowy.

Reklama

 

Przyczyny

Przebieg choroby zależy od objętego nią obszaru i wieku chorego, a także od przyczyn łojotokowego zapalenia skóry. Zalicza się do nich między innymi:

  • niedobory witaminowe (głównie witamin A, B2, C i E)
  • zaburzenia hormonalne, zwłaszcza w okresach dojrzewania i przekwitania
  • zakażenia grzybami lub drożdżakami

Choroba ma na tyle typowe objawy, że jej rozpoznanie nie jest trudne dla dermatologa, który po ocenie stanu skóry i wywiadzie może postawić diagnozę.

 

Leczenie

Łojotokowe zapalenie skóry twarzy (w okolicach uszu, nosa, czoła i brwi) należy do najczęstszych form choroby. Często występuje u nastolatków w okresie tak zwanej burzy hormonalnej. Jest łatwiejsze w leczeniu od zapalenia skóry głowy. Ważne jest, aby terapię podjąć szybko, bo wtedy można zahamować rozwój zmian zapalnych, likwidując również te mniej widoczne. Zwykle stosuje się w tym celu łagodne środki przeciwzapalne i przeciwgrzybiczne, a jeśli nie skutkują, to preparaty sterydowe. Łojotokowe zapalenie skóry twarzy może, niestety, powracać. Jeśli nawrót choroby następuje po raz trzeci, to mamy do czynienia z ciężką, powracającą postacią choroby.

Przypadki łojotokowego zapalenia skóry głowy występują nie tylko u dorosłych, lecz także u niemowląt. Dorosłym ordynuje się szampony i preparaty przeciwłupieżowe z zawartością substancji przeciwzapalnych i przeciwgrzybicznych, a w razie potrzeby podaje się też leki. U niemowląt, które mają jeszcze rzadkie owłosienie, łuski usuwa się szczoteczką, zalecając też używanie delikatnych i obojętnych dla skóry szamponów.