Nazywana jest chorobą Hodgkina (od nazwiska brytyjskiego lekarza, który opisał ją jako pierwszy) i nowotworem złośliwym układu chłonnego, ale chyba najlepiej znana jest jako ziarnica złośliwa. Ta odmiana nowotworu pojawia się stosunkowo rzadko (2–3 os./100 tys. rocznie). Najczęściej dotyka osób w wieku 25–30 lat oraz 50–55 lat. Nazwa ziarnica najprawdopodobniej pochodzi od powiększenia spoistości węzłów chłonnych, które zaczynają przypominać ziarna fasoli.
Przyczyny
Nie są znane dokładne przyczyny rozwijania się ziarnicy. Wyróżnia się jednak kilka czynników, które mogą mieć na to wpływ. Są to:
zakażenie wirusowe (cytomegalowirus, wirus Epsteina-Barra)
immunosupresja
predyspozycje genetyczne (u rodzeństwa tej samej płci)
Objawy:
powiększone węzły chłonne
powiększone wątroba i śledziona (a co za tym idzie – bóle brzucha).
osłabienie
gorączka
poty nocne
utrata masy ciała (przy prawidłowym odżywianiu)
duszności
świąd
Diagnoza
Diagnoza zostaje postawiona po wykonaniu serii badań. W zależności od natężenia objawów, lekarz może zlecić morfologię krwi obwodowej, RTG klatki piersiowej, USG, spinometrię (pomiar objętości powietrza, jakie przepływa przez układ oddechowy podczas cyklu oddechowego), tomografię jamy brzusznej, badanie PET (pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa), EKG i ECHO. Wykonywana jest również biopsja szpiku i węzła chłonnego.
Leczenie
W I i II stopniu choroby przeprowadza się radioterapię. Kiedy choroba osiąga stopień III i IV, stosuje się chemioterapię. Wczesne wykrycie choroby daje duże szanse na wyzdrowienie, dlatego tak ważne są badania profilaktyczne.
Ewentualne powikłania mogą być spowodowane przez masę nowotworową, która może naciskać na niektóre narządy (rdzeń kręgowy, drogi oddechowe, moczowody, żyłę główną górną).