Złamanie nasady dalszej kości ramiennej, popularnie zwane złamaniem łokcia, jest trudne w leczeniu ze względu na częste powikłania występujące w rejonie tego stawu. Mogą one być przyczyną ograniczenia jego ruchomości. Dlatego oprócz leczenia ważna jest rehabilitacja.

 

Staw łokciowy jest konstrukcją złożoną i dość skomplikowaną. Tworzą go kości (ramienna, łokciowa i promieniowa), stanowiące jego rusztowanie; trzy stawy (ramienno-łokciowy, promieniowo-łokciowy i bliższy); wiązadła ograniczające jego ruchy (pierścieniowate, boczne łokciowe od strony przyśrodkowej, poboczne promieniowe od strony bocznej) oraz liczne mięśnie.

Staw ten jest często narażony na różnego rodzaju urazy, między innymi na zwichnięcia i złamania jednej z kości ramienia.

Reklama

 

Przyczyny

Złamanie dalszej nasady kości ramiennej jest najczęściej związane z upadkiem na zgięty łokieć (mechanizm zgięciowy) lub wyprostowaną kończynę (mechanizm wyprostny).

 

Objawy

Objawem jest przede wszystkim ból i obrzęk w miejscu złamania. Często występuje też opuchlizna, zasinienie i ograniczenie ruchomości kończyny. Na złamanie może też wskazywać jej nienaturalny kształt lub na przykład widoczne wybrzuszenie.

 

Diagnoza

Konieczna jest wizyta u lekarza, zwłaszcza w przypadku odczuwania mrowienia i drętwienia w kończynie oraz zaniku tętna poniżej złamania. Na podstawie wyników badań (przede wszystkim zdjęcia RTG) lekarz stawia diagnozę i zaleca dalsze postępowanie.

Jeśli jest to zwykły uraz bez przemieszczenia, nastawia się rękę i zakłada unieruchomienie na kilka tygodni.

W przypadku złamania z przemieszczeniem konieczna może się okazać operacja i wstawienie drutów korygujących, na przykład tak zwanych drutów Kirschnera o cienkim i podłużnym kształcie. Czasami – nawet jeśli kości są przemieszczone – wystarczy jedynie dobre ich nastawienie, a wówczas przerwa między nimi sama się zasklepia, wytwarzając tkankę kostną.

Jeżeli doszło do złamania dalszej części kości ramiennej, niezwykle istotne jest właściwe zabezpieczenie, odtworzenie i stabilne zespolenie odłamów kostnych. Dzięki temu staw łokciowy będzie mógł sprawnie funkcjonować.

Po operacji lub nastawieniu rękę trzeba unieruchomić w gipsie od ramienia do dłoni na mniej więcej 3–6 tygodni, w zależności od rodzaju urazu.

 

Powikłania

Każde złamanie niesie ze sobą ryzyko powikłań wynikających z samego urazu czy zabiegu operacyjnego, a także unieruchomienia. Podczas urazu może dojść do krwawienia i powstania krwiaka wewnętrznego, który będzie uciskał nerwy i naczynia. Taki ucisk może być także spowodowany odłamami kostnymi, obrzękiem czy gipsem. W przypadku łokcia dochodzi też czasem do ograniczenia jego ruchomości, drętwienia, obrzęków i braku czucia.

 

Rehabilitacja

Jeśli złamanie było leczone bezoperacyjnie, bez wstawiania drutów i płytek, powrót do sprawności ręki jest zdecydowanie krótszy. Po dwóch tygodniach od zdjęcia gipsu możliwe jest rozpoczęcie rehabilitacji. Dobre są wszystkie ćwiczenia w basenie lub wannie. Najlepiej jest delikatnie prostować i zginać rękę oraz zaciskać i rozluźniać dłoń.

Obciążenia oraz rodzaj ćwiczeń powinien być dobrany przez fizjoterapeutę.

Cały czas leczenia może trwać od 6 do 20 tygodni.